Աշունը դեղնաթուխ նստել է դռանը:Մրսած ու կծկըված՝ դողում է, վայում է:Երկինքը թխպակալ կարծես մի բերան է՝Ուզում է կլանել կանաչը, գարունը: Մրսած ու կծկըված դողում է իմ շունը.Փարվել է ոտքերիս` մենակ է, տխուր է:Աչքերը լացկումած, քաղցած են ու խորը,Աչքերը աչքերիս ասում են` աշո՛ւն է… Աշո՛ւն է, օ, շո՜ւն իմ, աշո՛ւն է, … More մայրենի